Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych z dnia 4 kwietnia 1924 r.
Oznaka obowiązywała na terenie byłego Królestwa Galicji i Lodomerji z Wielkim Księstwem Krakowskim. Chodziło o województwa: krakowskie, lwowskie, stanisławowskie i tarnopolskie oraz cieszyńską część województwa śląskiego.
Oznaka przeznaczona była dla Strażników ustanowionych dla ochrony rozmaitych gałęzi kultury krajowej, takich jak: gospodarstwa rolne, gospodarstwa leśne, łowiectwo i rybołówstwo.
Oznaka Strażnika wykonana jest z żółtej blachy o wymiarach 10 cm na 9 cm i umieszczona na opasce sukiennej szerokości 12 cm.
Na środku tarczy wytłoczony jest orzeł polski, a wokoło napis, oznaczający bliżej gałąź kultury krajowej, dla której strażnik został ustanowiony.
Opaskę tworzą dwa poziome pasy, górny jasno-zielony, dolny żółty, każdy szerokości 6 cm.
Opaska noszona jest na lewym rękawie.
Copyright © www.dystynkcje.pl
